Pielgrzymka parafialna do Sanktuarium Maryjnego Hohenpeißenberg

W sobotę 6 lipca 2013 r. odbyła się pielgrzymka parafialna do Sanktuarium Maryjnego Hohenpeißenberg. Parafianie naszej misji pojechali na pielgrzymkę dwoma autobusami, w sumie 90 osób. Mszę św. w sanktuarium koncelebrował o. proboszcz dr Stanisław Pławecki oraz o. Tomasz Sadowski. Po Mszy św. wszyscy udali się do miejscowości Tutzing, gdzie rozpoczęto 1,5 godzinny rejs po jeziorze Starbetgersee.

Miejscowość Hohenpeißenberg leży w okolicy podgórskiej, na południe od jeziora Ammersee, niedaleko miejscowości Weilheim. Najwyższym jej punktem jest góra o nazwie Hoher Peißenberg o wysokości 988 m. n.p.m. Z jej szczytu roztacza się najpiękniejsza bawarska panorama Alp, ciągnąca się na długości 200 km. Z tego powodu miejsce to nazywane jest bawarskim Rigi*. Na północ od wzgórza rozciąga się rozległa równina. Można na niej zobaczyć jezioro Ammersee i fragment Starnbergersee. Na szczyt góry można wyjechać autem.
Hohenpeißenberg zamieszkiwane było od wielu stuleci. Rzymianie założyli na wzgórzu strażnicę. U stóp góry istniał mały drewniany kościółek. Ze względu na potrzeby mieszkańców pobliskich wsi w 1514 r., na wniosek książęcego zarządcy z Schongau, rozpoczęto na niezamieszkałym wzgórzu budowę małej późnogotyckiej kaplicy. W tym samym roku książęcy zarządca podarował nowej świątyni, znajdującą się w pałacu w Schongau, wyrzeźbioną w drzewie figurę Matki Bożej. Od tego momentu miejsce to zaczęło słynąć z otrzymywania łask przez licznie pielgrzymującą okoliczną ludność.
Rok 1525 był niezwykle ważny w dziejach sanktuarium. Wtedy to nastąpił wybuch wojen chłopskich a tysiące szwabskich rebeliantów przeszło rzekę Lech. Kilkuset (500-1000) chłopów z okolicy Hohenpeißenberg zebrało się na wzgórzu. Przyrzekli wierność katolicyzmowi, bawarskiemu księciu oraz obronę Ojczyzny duszą i ciałem. Hoher Peißenberg został obroniony i od tej chwili stał się znany i sławny w całej Bawarii. Książę bawarski i jego następcy w podzięce za wierność miejscowych chłopów wzięli w opiekę tę małą kapliczkę. Wzrastająca gwałtownie w tym okresie liczba pielgrzymów spowodowała, że opiekę nad sanktuarium przejęli Augustianie z pobliskiego klasztoru w Rottenbuch. Rozpoczęto przebudowę kaplicy wydłużając m.in. nawę główną. Ufundowano nowy ołtarz oraz zbudowano dom noclegowy dla pielgrzymów. Kaplica bardzo szybko stała się za mała na stale wzrastającą liczbę pielgrzymów. Z początkiem XVII w. zbudowano nowy kościół z wieżą i domem dla księży. Kościół przylega do starej kaplicy, stąd nazwa podwójny kościół. W XVIII w., po wojnie 30-letniej i wojnie o sukcesję tronu hiszpańskiego, rozpoczął się kolejny okres rozkwitu tego miejsca pielgrzymkowego. Każdego roku przybywało 40 000 wiernych.
Wiek XVIII to okres przebudowy i upiększania wnętrza kaplicy i kościoła w stylu barokowym i rokoko.
Rok 1803 to rok sekularyzacji. Planowano wtedy sprzedać wszystkie budynki sanktuarium. Gdyby nie znalazł się kupiec to kościół miał być przerobiony na szkołę. Tego planu nie udało się na szczęście przeprowadzić. Dzięki staraniom okolicznej ludności w 1805 r. świątynia na górze przejęła obowiązki parafii i dzięki temu przetrwała niezniszczona do naszych czasów.
W Kaplicy Łask uwagę zwraca bogaty barokowy ołtarz z 1719 r. W jego centrum znajduje się późnogotycka drewniana figura Matki Bożej. Maryja siedzi na tronie, w jednej ręce trzyma rajskie jabłko jako symbol ludzkich win, w drugiej ręce Dzieciątko Jezus.
Poniżej figury znajdują się relikwiarze z czaszkami pierwszych rzymskich świętych z katakumb: św. Binosy, św. Placidy i św. Tranquillinusa.
W kaplicy szczególną uwagę zwracają dwa ołtarze boczne z figurami św. Joachima i św. Anny oraz piękne freski na sklepieniu prezbiterium i nawy głównej.
Jednonawowy kościół promieniuje spokojem i pięknem. Szczególną uwagę przyciąga barokowy ołtarz z 1717 r. W jego centrum znajduje się obraz przedstawiający Wniebowzięcie
Matki Bożej. Kaplicę i kościół łączy mały przedsionek. Można więc nie wychodząc na zewnątrz przejść z jednego wnętrza do drugiego.
W 1780 r. na wzgórzu Hoher Peißenberg powstało pierwsze niemieckie obserwatorium meteorologiczne. Obecny budynek obserwatorium z wieżą pochodzi z 1939 r. W latach 50-tych powstał maszt nadawczej stacji radiowej, przebudowany 20 lat później na wieżę.