W sobotnie przedpołudnie, 3 grudnia 2016 r. przybył do szkoły Przedmiotów Ojczystych im Jana Pawła II św. Mikołaj. „Mikołaj, Mikołaj, siwą brodę ma, na plecach ciężki worek - prezenty wszystkim da"- radośnie przywitały dostojnego gościa dzieci z klas najmłodszych. Starsi zachowywali uprzejmą powściągliwość, ale z ich oczu również można było wyczytać oczekiwanie. Gość powitał uczniów gromkim: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! I wśród aniołów zasiadł na przygotowanym miejscu. Wszyscy zadumali się, kiedy zadał pytanie o sens prezentu, o to, czy potrafią dawać - i w radości serca – brać. Uświadamiał zebranym, że podarunki to przede wszystkim dary serca: pomoc bliskim, dzielenie się z potrzebującymi, modlitwa. Młodsze dzieci przedstawiały Świętemu swoje dobre uczynki: odrobione lekcje, pomoc rodzicom, a mała góralka pięknie powiedziała najbliższy sercu pacierz: Ojcze nasz. Starsi uczniowie odśpiewali: Hu hu ha nasza zima zła! Ale zima z Mikołajem jest pachnącym pięknym majem - zawsze bądź wśród nas - Mikołaju nasz! Wyraźnie wzruszony święty stwierdził, że ludzie, którzy śpiewają - mają dobre serca. To wyraźnie ośmieliło gimnazjalistów, bo wzorem młoszych kolegów – chętnie obejmowali Mikołaja pozując do zdjęć, a cała klasa - zainscenizowała dziecinny wiersz o żuku, który w celach matrymonialnych odwiedził biedronkę! Radości było co niemiara! Aniołki z uśmiechem na ustach spisywały się wzorowo: odczytywały nadesłane od dzieci listy, w których były zawarte prośby o pomoc dla wychowanków z domów dziecka, o zdrowie dla chorych, o uśmiech mamy. Wzruszająca była wiara św. Mikołaja w dobre serca dzieci- dlatego nie rozdawał rózeg, a pokazywał, jak znajdować dobro w sobie i wokół siebie. I choć śnieg na pięknej dekoracji był sztuczny, to serdeczność była obopólna, spontaniczna, z głębi serca płynąca. Niebiański gość ze swoim orszakiem ruszył dalej, by budzić dobro wśród ludzi.
Dziękujemy Mikołajowi i wszystkim, którzy sprawili, że mogliśmy przeżyc tak radosny dzień w naszej szkole!